در یک صبح بهاری زمانی که همه مردم مشغول به کار بودند. مردی چهل ساله در تمنای جدا شدن از رختخواب بود. دست آخر آن

چگونه شخصیت‌پردازی نچسب در داستان‌مان داشته باشیم و مورد عنایت بدوبیراهای مخاطب قرار بگیریم؟   اول از همه یکماه لفت بدهیم تا بتوانیم فقط اسم

ظهر که در خانه هیچ‌کاری نمی‌کردم و فقط دور اتاق را می‌پیمودم، از فرشته‌های الهام، یک ایده داستانی به ذهن من رسید. عنوان داستان« دختری